Zer dago non?

jueves, 9 de julio de 2009

Bildurrik gabeko neskak Parte hartu nahi ? Chicas sin miedo. Te apetece participar?

Blog hau berdintasunaren aldeko eta indarkeria sexistaren aurkako gorabeherak jorratzeko espazio irekia da.
Blog hau Euskal Udalerrien Sareak Bersdintasunaren alde eta Emakumeenganako Indarkeriaren kontra hasitako “BERDINSAREA” kanpainaren barruan dago. Neska gazteak inplikatu nahi ditu, emakumeonganako indarkeriaren aurkako hausnarketa egin dezaten. Guk, berdintasunean inplikatutako agenteok, lanerako beste blog bat daukagu, eta hor ere informazioa aurki dezakezu: ZOOM

Este blog es un espacio abierto para avatares por la igualdad y en contra de la violencia sexista.
Este blog es parte de una campaña que inicia la Red de Municipios Vascos por la Igualdad y contra la Violencia hacia las Mujeres "BERDINSAREA" y que busca implicar a chicas jóvenes para que reflexionen sobre la violencia que vivimos las mujeres. Nosotras, las agentes de igualdad implicadas, tenemos otro blog de trabajo, donde también puedes encontrar información: ZOOM

Ez da emakumeentzako espazioa soilik, emakumeen kontrako indarkeria denon ardura baita. Garrantzitsuena zera da, emakumeek zuzenean jasaten duten indarkeriari buruz hausnarketa egitea. Askotan eraso txikien bidez heltzen dira, kaltegarriak ez diruditen piropoak, baina gaueko ordu txikietan, bakarrik goazela, benetan beldurtu ahal gaituztenak.

Este no es solo un espacio para mujeres, ya que la violencia contra las mujeres es responsabilidad de todo el mundo. Lo que sí es importante es que las mujeres jóvenes reflexionen sobre la violencia que viven en primera persona, muchas veces disfrazadas en pequeñas agresiones, piropos que parecen inofensivos pero que a las tres de la mañana en una calle oscura pueden hacernos pasar verdadero terror.

Ez dugu biktimismora jo nahi. Gutako askok, gure eguneroko bizitzan estrategiak landu ditugu, beldurrez eta erne egotera garamatzan testuinguru horri aurre egiteko.

No se trata tampoco de vivir toda esta cuestión desde el victimismo, muchas de nosotras en nuestro día a día hemos desarrollado estrategias para hacer frente a un contexto desigual que nos sitúa en las calles desde el miedo y la constante alerta.

Hau espazio ireki bat da, hausnakerta egin dezazuen eta egungo neskek guzti hori zelan bizi duzuen kontatu diezaguzuen.

Parte hartu nahi al duzu?

Bien, este es un espacio abierto para que podaís reflexionar y para que nos conteís cómo vivis estas cuestiones las chicas de hoy ;)

Quieres participar ?

jueves, 2 de julio de 2009

Zer da Abatar bat? Qué es una avatar?

Avatar hitza (blog honetan ABATAR). Hainbat esanahi ditu. Jatorrizko erabileran eta hinduismoaren esparruan, avatar bat jainko baten lurreko gizakundea da. Mitologian hainbat pertsonaia daude, avatar deitu ahal diegunak. Grezia klasikoan, Hermes jainkoa izan daiteke avatar baten funtzioa hobekien ilustratzen duena. Bera zen gizakiei jainkoen borondatearen berri ematen ziena eta gizakien erreguak Greziako jainkoei helarazteaz arduratzen zena.

La palabra avatar (en este blog ABATAR). Tiene varios significados. En su uso originario y en el marco del hinduismo, un avatar es la encarnación terrestre de un dios. En la mitología existen varios personajes que podríamos considerar avatares. En la Grecia clásica, tal vez sea el dios Hermes el que mejor ilustre cual es la función de un avatar. Él era el encargado de traducir a los humanos la voluntad de lxs diosxs y de hacer llegar las suplicas de los humanos a las deidades griegas.

Hermes zen jainkoen hizkuntza eta gizakien hizkuntza ezagutzen zituen bakarra. Hilkorrek ezin zuten jainkoen hizkuntza ikasi ez ulertu, eta horregatik zen hain beharrezkoa ITZULPENA. Horrela, avatar bat bitartekari bat dela esan dezakegu; elkar ondo ulertzen ez duten bi errealitateren arteko lotura posible egiten du.

Hermes era el único en hablar el idioma de las deidades y conocer el lenguaje humano. Las personas mortales no podían aprender ni entender el idioma de las divinidades y por ello era tan necesaria la TRADUCCIÓN. Así un avatar puede entenderse como un intermediario que pone en conexión dos realidades distintas que no se comprenden muy bien entre si.


Orainaldira itzuliz, esango dugu avatar kontzeptuak arrakasta handia eduki zuela rol jokoetan eta gaur egun jainkoez eta mitologiez oroitu gabe erabiltzen ditugula avatar delakoak. Egun, avatar bat messengerreko gure nik-ean gure aurpegia ordezkatzen duen irudia izan daiteke, edo facebook-ean gure argazkiaren ordez jarri dezakeguna. Irudi bat erabiltzen dugu, inor konturatu gabe zibermunduan sartzeko ;).

Volviendo al presente, diremos que la idea del avatar triunfó en los juegos de rol y que hoy hacemos uso de los avatares sin acordarnos ni de las deidades, ni de mitologías. Hoy un avatar puede ser una representación grafica que sustituye nuestra cara en nuestro nikname en el messenger o que puede sustituir nuestra foto en faceboock. Usamos una imagen que viaje en nuestro lugar y colarnos en el cibermundo sin ser descubiertas ;).

Gure avatar-ak bi adiera horien artean daude. Hemen avatar-ak neska gazte eta ikerlariak dira. Galdetzea gustatzen zaie, inguruko jendeari pentsaraztea eta abentura bilatzen dute. Ikerketaren gaia: Emakumeok jasaten dugun indarkeria.

Nuestras avatares se encuentran entre estas dos acepciones. Aquí las abatares son chicas jovenes e investigadoras. Chicas a las que les gusta preguntar, hacer pensar a la gente que les rodea y que busquen una aventura. El tema de la investigación: la violencia que vivimos las mujeres jóvenes hoy.

Galderak guk emango dizkizuegu, hemen erantzun dezakezue edo paperean (beste post batean azalduko dizuegu ondo galderena). Galdera propioak ere egin ditzakezue. Helburua: Zuen kabuz ikusi zer gertatzen den indarkeria horrekin eta nola eragiten digun.

Las preguntas os las facilitaremos nosotras, podeis contestar directamente aquí o en papel (en otro post explicaremos bien lo de las preguntas). También podéis hacer preguntas propias. Objetivo: descubrir por nosotras misma qué ocurre con esa violencia y cómo nos afecta.
Beno, ABATAR bat izan nahi duzu?

Irudi bat eta izen bat aukeratu ditzakezu eta ikerketa hasi ;)


Bien, te apetece ser una ABATAR?

Puedes elegir una imagen y un nombre y comenzar con la investigación ;)

miércoles, 1 de julio de 2009

Violecia contra las Mujeres y Miedo.

Hola soy Kariatide, un abatar en contra de la violencia hacia las mujeres.


Las Kariatides, figuras femeninas esculpidas que tienen función de columnas, sostienen los tejados de los templos. Exactamente igual que muchas mujeres de carne y hueso sostienen sus vidas como una gran carga, las cariatides sostienen los templos y nosotras nuestros tiempos....

Mi misión es explicaros de un modo practico cómo va a funcionar la investigación: el juego de preguntas y respuestas.

El primer grupo de preguntas se presenta bajo el título: Violencia contra las Mujeres y Miedo.Voy a pasar a hacer las preguntas y yo misma las responderé. Así verís cómo se hace.

1- 3 situaciones o contextos que te hagan pasar miedo o inseguridad por ser chica y joven.
Respuesta:
a) Paso miedo cuando me toca ir tarde a casa, de madrugada. Normalmente camino alerta y mirando hacia todas las esquinas. Ese miedo aumenta si por el camino me encuentro con algún grupo de chicos, y ya es el colmo si me dicen algo.
b) paso miedo cuando oigo historias de violaciones. Lo paso muy mal además porque últimamente no oigo más que casos de violaciones. Cómo los últimos dos casos en los que menores han violado a chicas menores y en grupo. Eso me da miedo y hace que me enfade.
c) Lo paso mal si algún chico me arrincona en una bar y me empieza a dar la chapa, si dejo de ver a mis amigas me pongo mala.

2- ¿puedes pensar en situaciones o personas que antes te daban miedo y que ahora hayas superado o resuelto?
Había un chico en mi barrio que siempre andaba intentando tocar a las chicas. Me incomodaba mucho y ahora ya no vivo en el mismo barrio.

3- Cuando andas sola por la noche ¿Te sientes segura? ¿Qué lugares te generan inseguridad?
Sí paso miedo cuando ando sola por la noche. Hay un pasadizo, uno de esos que pasan por debajo de las vias del tren que me da pánico. Siempre lo paso corriendo. Me da miedo porqué hay veces que se oyen pasos o risas y sé que en ese pasadizo han violado a chicas...

4- Objetos, trucos, acciones que te dan seguridad y quisieras compartirlos.
Llevo siempre el movil en la mano y el telefono de casa marcado, por si hay que llamar rápido. Camino siempre por las zonas donde más luz hay. Si me cruzo con alguien que me da mala espina le miro a la cara queriendo decir "me he quedado con tu cara".
Trato de ir casi siempre con mi grupo de amigas y más si es de noche, solemos acompañarnos las unas a las otras para que ninguna se quede sola, eso me da mucha seguridad: mis amigas.

5- ¿En qué espacios y con qué personas hablas de tus miedos?
Normalmente no hablo de estas cosas, aunque entre las amigas todas sabemos que nos dan miedo ciertas cosas, por eso por ejemplo nos acompañamos unas a otras. Hablamos cuando alguien en concreto nos da miedo o cuando ha ocurrido alguna cosa muy fuerte, todas reconocemos que nos da miedo.
------------------------------------------------------------------------------------------------

Responde a las preguntas a través de los comentarios!! atrévete a no tener miedo y responde!!

Proximamente...más pregutnas....